Kiedy ponad cztery lata temu pisałem notkę o prawach autorskich, nie podejrzewałem, że będzie ona aktualna nawet po takim czasie, co więcej, nawet na aktualności zyska. W debacie jaka odbyła się ostatnio w sprawie ACTA, padało kilka razy pytanie dotyczące opłat wliczonych w cenę sprzętu kopiującego i nagrywającego oraz nośników danych, które to opłaty miały być przeznaczane na pokrycie praw autorskich, które według legislatorów mogły być naruszane na skutek kopiowania ich twórczości.
Pytanie padało kilka razy, odpowiedzi nie było (chyba, że się jej nie dosłuchałem), niemniej jednak od lat kilku płacimy za możliwość kopiowania czyli korzystania z cudzej własności intelektualnej. Rozumiem oczywiście, że nie dotyczy to (chyba takie było założenie) tych, którzy piratują pliki czy kopiują książki w celach handlowych, chcąc na nich zarabiać, a jedynie użytkowników, nazwijmy ich umownie „domowych”.
Skoro płacimy, skoro zgodnie z wolą ustawodawcy interes twórców został zabezpieczony to w jakim celu wprowadza się nowe rozwiązania, narzucające dodatkowe restrykcje i ograniczenia. Jeżeli płacimy to za co i na jakiej podstawie mamy płacić więcej lub zabiera nam się prawo do powielania treści czy plików na własny użytek.
I wreszcie na koniec pytanie kluczowe dla całej sprawy, co dzieje się z pieniędzmi, które od lat są od kupujących sprzęt pobierane, gdzie trafiają, na czyje konto i jak są rozliczane? Jak to się ma do licznych, działających na naszym rynku organizacji zajmujących się ochroną praw autorskich (i pobierających z tego tytułu opłaty)? I ostanie czy jeżeli zgodnie z ustanowionym w naszym kraju prawem, przy zakupie sprzętu (np. komputera i pendrive`a) uiszczamy opłatę mającą być w założeniu rekompensatą dla twórców, to czy można w ogóle mówić o nas jako o piratach, pobierających lub kopiujących pliki nielegalnie?
